Το λιοντάρι της Νεμέας
Ο Ηρακλής πήγε στην Τίρυνθα, όπως τον διέταξε το Μαντείο, για να μπει κάτω από τις διαταγές του ξαδελφού του, Ευρυσθέα.
Ο Ευρυσθέας ήταν πολύ αδύναμος άνθρωπος. Όταν είδε τον Ηρακλή, που φορούσε το δέρμα ενός λιονταριού που είχε σκοτώσει, φοβήθηκε πολύ! Ο Ευρυσθέας φοβόταν επίσης, ότι ο Ηρακλής θα του έπαιρνε τον θρόνο. Γι' αυτό προσπαθούσε να κρατήσει τον Ηρακλή μακριά. Σύντομα του ανάθεσε τον πρώτο του άθλο. Ο Ηρακλής έπρεπε να σκοτώσει το λιοντάρι της Νεμέας.Αυτό το λιοντάρι ήταν πολύ άγριο και δυνατό. Τρομοκρατούσε την περιοχή για πολλά χρόνια, σκοτώνοντας ζώα και ανθρώπους. Ο Ηρακλής έφυγε αμέσως να πάει στην Νεμέα. Όταν έφτασε εκεί, είδε ότι τα βουνά ήταν άδεια, από όλα τα ζωντανά. Έψαξε μέρες για το λιοντάρι. Τελικά ανακάλυψε ότι το λιοντάρι κρυβόταν μεσα σε μια σπηλιά. Ο Ηρακλής περίμενε μέχρι που έφυγε το λιοντάρι, και μπήκε στην σπηλιά. Η σπηλιά είχε δύο ανοίγματα. Έκλεισε το ένα άνοιγμα με μια μεγάλη πέτρα. Μετά κυνήγησε το λιοντάρι, και το ανάγκασε να μπει στη σπηλιά. Το λιοντάρι δεν είχε που να πάει. Μετά από μια τρομαχτική πάλη, ο Ηρακλής χτύπησε το λιοντάρι με το ρόπαλό του και το σκότωσε. Μετά το έγδαρε και πήρε το δέρμα του στον Ευρυσθέα για απόδειξη.
Του Ευρυσθέα δεν του άρεσε που ο Ηρακλής ήταν επιτυχής σε αυτό τον άθλο. Έπρεπε να σκεφτεί κάτι πιο δύσκολο και πιο επικύνδυνο...
Η Λερναία Ύδρα
Σε ένα βάλτο κοντά στην πόλη Λέρνη, υπήρχε ένα τέρας που είχε φιδίσιο κορμί και εννιά (9) κεφάλια δράκοντα. Το ονόμαζαν "η Λερναία Ύδρα".
Ο Ευρυσθέας έστειλε τον Ηρακλή να σκοτώσει αυτό το τέρας. Αυτό ήταν πολύ δύσκολο, γιατί ένα απο τα κεφάλια της Ύδρας ήταν αθάνατο. Ο Ηρακλής πήρε τον φίλο του Ιόλαο να τον βοηθήσει με αυτό το δύσκολο άθλο. Σύντομα, βρήκαν το τέρας. Άναψαν φωτιά και απ' αυτή την φωτιά ο Ηρακλής άναψε τα βέλη του. Άρχισε να χτυπά με τα βέλη του την Ύδρα αλλά το μόνο που κατάφερε ήταν να κάνει το τέρας πιο άγριο και μανιώδες.Ο Ηρακλής άρχισε να χτυπάει τα κεφάλια με το ρόπαλό του, και έπειτα να τα κόβει.
Ώρες προσπαθούσε ο Ηρακλής να σκοτώσει το τέρας, αλλά όταν έκοβε ένα κεφάλι, δύο φύτρωναν στη θέση του. Έπρεπε να σκεφτούν κάτι άλλο.
Ξαφνικά ο Ηρακλής είχε μια ιδέα. Θα έκοβε κάθε κεφάλι και ο φίλος του ο Ιόλαος θα έκαιγε το λαιμό με ένα αναμμένο ξύλο. Το ένα μετά το άλλο, τα κεφάλια της Ύδρας έπεφταν στο έδαφος. Τελικά κόπηκε και το αθάνατο κεφάλι, και η Ύδρα έπεσε άψυχη μπροστά τους. Ο Ηρακλής άνοιξε την κοιλιά του θηρίου και βούτηξε τα βέλη του στης Ύδρας το φαρμακερό αίμα.
Μετά έθαψε το τέρας και έβαλε μια μεγάλη πέτρα πάνω του, ώστε κανένας να μην μπορεί ποτέ να το ξεθάψει. Γύρισε στην Τίρυνθα και περίμενε το επόμενο άθλο του...
Οι Στυμφαλίδες ΄Ορνιθες
Στην πόλη του Στυμφάλου της Αρκαδίας, ήταν μερικά άγρια πουλιά με μπρούτζινα φτερά και χάλκινες μύτες και νύχια. Όλοι ήταν τρομοκρατημένοι με αυτά τα πουλιά. Επιτίθονταν και σκότωναν ζώα και ανθρώπους. Το πιο σημαντικό όμως με αυτά τα πουλιά ήταν η ικανότητά τους να πετούν τα μπρούντζινα φτερά τους, σαν βέλη κάτω στη γη σκοτώνοντας όποιον προσπαθούσε να τους κάνει κακό.Ο Ευρυσθέας κάλεσε τον Ηρακλή και τον διέταξε να σκοτώσει αυτά τα πουλιά. Ήταν πολύ δύσκολο ακόμη και για τον Ηρακλή να εκτελέσει αυτή την διαταγή, γιατί οι Στυμφαλίδες Όρνιθες είχαν ειδικές ικανότητες.
Η θεά Αθηνά βοήθησε τον Ηρακλή μ' αυτό το κατόρθωμα. Του έδωσε δύο κρόταλα, και του είπε να πάει κοντά στις φωλιές των πουλιών και να κρυφτεί. Εκεί ο Ηρακλής θα χτυπούσε τα κρόταλα. Τα πουλιά θα προσπαθούσαν να πετάξουν εξαιτίας του θορύβου, και ο Ηρακλής θα μπορούσε να τα σκοτώσει όταν προσπαθούσαν να δραπετεύσουν. Έτσι έκανε.
Τα πουλιά άρχισαν να πετούν όλα μαζί, κάνοντας κύκλους στον ουρανό και πέταγαν τα θανατηφόρα φτερά τους στο έδαφος.
Κανένα όμως δεν χτύπησε τον Ηρακλή. Το ένα μετά το άλλο έπεφταν νεκρά από τα βέλη του Ηρακλή. Όσα επέζησαν πέταξαν μακρυά και δεν γύρισαν ποτέ στην περιοχή.
Ο Ηρακλής τελείωσε και με αυτό το κατόρθωμα και γύρισε στην Τίρυνθα όπου τον περίμενε ο Ευρυσθέας με περισσότερες διαταγές...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου